8 او کئومان! مئے هُدایا ستا کنێت، په بُرزتئواری بنازێنێتی.
او سجّهێن کئومان! چاپ بجنێت. گۆن شادمانیئے بُرزێن سئوتان دێم په هُدایا کوکّار کنێت.
آییئے نامئے مزنیا نازێنێت و آییئے شان و شئوکتا ستا کنێت.
او سجّهێن زمین! په هُداوندا شادمانیئے کوکّارا بُرز کن. کوکّار کنێت، په شادهی سئوت بجنێت، بنازێنێت.
چه اے چیزّان و رند من اَنچێن مزنێن تئوارے اِشکت، گوَشئیگا آسمانا سکّێن بلاهێن مُچّیێئے تئوار اَت، گوَشگا اَتنت: ”هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. رَکّێنگ و شئوکت و زۆر مئے هُدائیگ اَنت،