زَبور 65:8 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁸ زمینئے چار کُنڈا نندۆک چه تئیی نشانیان هئیران اَنت، تئو شَگرب و مَگربا پرمائے که شادمانیئے کوکّارا بکننت.

زَبور 65:8 Кръстосани препратки

پێدایش 8:22

تان هما وهدا که زمین هست‌اِنت کِشت و کِشار و رۆن و مۆشئے وهد، سارتی و گَرمی، گرماگ و زمستان و رۆچ و شپَ نه‌اۆشتنت.“

زَبور 107:29

توپّانی اێرمۆش کرت و دریائے چئول نِشتنت.

زَبور 126:2

مئے دپ چه کَندگا پُرّ اَت، زبان چه شادهیئے سئوتا. آ وهدا کئومانی نیاما گوَشگ بوت: ”هُداوندا په اِشان مزنێن کار کرتگ.“

زَبور 135:9

او مِسر! تئیی نیاما وتی نشانی و مۆجزهی رئوان داتنت، پِرئون و آییئے سجّهێن هزمتکارانی هلاپا.

زَبور 136:8

رۆچی اَڈّ کرت که رۆچا هاکمی بکنت، مِهری اَبدمان اِنت.

زَبور 148:3

او ماه! او رۆچ! آییا ستا کنێت. او سجّهێن دْرپشناکێن اِستاران! آییا ستا کنێت.

زَبور 19:5

رۆچ سالۆنکێئے پئیما چه وتی کِلّهبندا درَ کئیت و چۆ که پهلوانے شادان مئیدانَ کنت.

زَبور 2:8

چه من بلۆٹ تان کئومان تئیی میراس بکنان و زمینئے چارێن کُنڈانی راجان تئیی سئوگات.

زَبور 65:13

ڈگاران وتا گۆن رمَگان پۆشێنتگ و دَرَگان گۆن گندما، شادمانیئے کوکّارا بُرزَ کننت و سئوتَ جننت.

زَبور 66:3

هُدایا بگوَشێت: ”تئیی کار چنکدر باکمال اَنت. تئیی واک و کدرتئے مزنیئے سئوَبا دژمن تئیی دێما هاکا کپنت.

زَبور 74:16

رۆچ تئییگ اِنت و شپ هم تئیی ماه و رۆچ تئو برجاه داشتگ‌اَنت.

زَبور 89:10

تئو رهاب، لاشێئے پئیما درُشت و گۆن وتی زۆرمندێن باسکا وتی دژمن شنگ و شانگ کرتنت.

اِلهام 11:13

هما دمانا بلاهێن زمین‌چَنڈے آتک و شهرئے دَه‌یَکّ تباه بوت. زمین‌چَنڈا هپت هزار مردم مُرت. پَشت کپتگێنان سکّ باز تُرست و بُرزێن اَرشئے هُدااِش شان و شئوکت دات.