او براتان! او هُداوندئے دۆستیگێن مردمان! ما باید اِنت په شما مُدام هُدائے شُگرا بگرێن، چێا که هُدایا شمارا چه بِنداتا گچێن کرتگ که شما پاکێن روهئے پاک و پلگار کنۆکێن کارئے برکتا و راستیئے سرا وتی ایمانئے برکتا برَکّێت.
هما که سۆبێنَ بیت، من آییا وتی هُدائے پرستشگاهئے مِنُکے جۆڑَ کنان و آ پدا هچبر چه پرستشگاها درَ نئیئیت. من آییئے سرا وتی هُدا و وتی هُدائے شهر، نۆکێن اورشَلیمئے ناما و وتی نۆکێن ناما نبشتهَ کنان. نۆکێن اورشَلیم چه منی هُدائے نێمگا، چه آسمانا اێرَ کئیت.