آ که بێسئوَب چه من نپرتَ کننت چه منی سرئے مودان گێشتر اَنت. بازێنے منی گار کنگئے رندا اِنت دژمن منی سرا درۆگێن بُهتامَ جننت. چه من لۆٹنت هما چیزّان پِر بترّێنان که من ندُزّتگاَنت.
بله تئو آیانی اے هبرئے مَنّگا تئیار مبئے، چێا که چه آیان چِلّ مردما گێش، راها پولُسئے سرا اُرُش کنگ و آییئے کُشگا تئیار اِنت. آیان سئوگند وارتگ که تان پولُسا مکُشنت، نه آپَ ورنت و نه ورگ. آ تئیار نِشتگاَنت و وداریگ اَنت که تئو آیانی واهگا بمَنّئے.“