13 جی، تئو ائے منی مَٹّ، منی بْراهُندگ و نزّیکێن دۆست،
بله تئو، او هُداوند! منی سرا رهم کن، منا پاد کن تان وتی جُستانِش بکنان.
تنتنا منی نزّیکێن دۆست که چه آییا دلجم اتان، هما که گۆن من همکاسگ اَت، آییا هم منا درۆهتگ.
بله، هما که منا درۆهیت، آییئے دست گۆن منی دستا یکّێن پَرزۆنَگا اِنت.
وهدے پیلاتوسا اے هبر اِشکت، ایسّایی ڈنّا آورت و وت یکّ جاهے په دادرسیا نِشت که آییا ”سِنْگپَرْشَ“ گوَشنت و اَرَمایی زبانا ”جَبّاتا“ بیت.