15 سکّی و سۆریانی رۆچا منا بلۆٹ، من ترا نجاتَ دئیان و تئو منا شان و شئوکتَ دئیئے.“
نون سکّی و سۆریانی تها گۆن هُداوندا پریاتِش کرت و آییا چه جنجالان رَکّێنتنت.
وتی سکّی و سۆریانی وهدا من گۆن هُداوندا پریات کرت و آییا منا پَسّئو دات.
شما، او هُداتُرسان! آییا بنازێنێت. او آکوبئے سجّهێن چُکّ و اۆبادگان! آییا اِزّت و شان بدئیێت. او اِسراییلئے پدرێچان! آییئے هئیبتا بچارێت.
آ که چمِّش گۆن آییا اِنت دْرپشان اَنت، آیانی دێم هچبر شرمسارَ نبیت.
هُداوندئے پرێشتگ هُداتُرسانی چپّ و چاگردا پَلّے بندیت و آیان نجاتَ دنت.
او مردمان! تان کدێنا منی اِزَّت کَمشَرَپ کنگَ بیت؟ تان چنتا ناهودگیا دۆستَ دارێت و درۆگئے پدا گردێت؟ اۆشت...
آ کَس که شُگرگزاریئے کُربانیگا پێشَ کنت هما منا شان و شئوکتَ دنت، په وت راهے تئیارَ کنت و من آییا هما نجاتا پێشَ داران که چه منی نێمگا اِنت.“
سکّی و سۆریانی رۆچا هُداوندئے شۆهازا آن، سجّهێن شپا منی دست دْراج اَنت و دَمَ نبَران، منی اَرواه آرام گِرَگَ نلۆٹیت.
هُدایا یاتَ کنان و نالان، پِگرَ کنان و دِلپرۆشَ بان. اۆشت...
تئو سکّیانی ساهتان پریات کرت و من ترا رَکّێنت، من گْرندان اَندێم اتان و ترا پَسّئو دات، مِریبائے آپانی کرّا ترا چکّاستُن. اۆشت...
تئو، او هُداوند، نێک و بَکشنده ائے و په آیان چه مِهرا سررێچ ائے که گۆن تئو پریاتَ کننت.
سکّیانی رۆچا ترا تئوارَ کنان، که تئو پسّئوَ دئیئے.
آ منا تئوارَ کنت و من پسّئویَ دئیان، سکّیان آییئے همراهَ بان، آییا نجاتَ دئیان و اِزّتَ بَکشان.
همے ڈئولا شمئے رُژن، مردمانی دێما شَهم بدنت تان شمئے نێکێن کاران بگندنت و شمئے آسمانی پتا ستا بدئینت و بساڑاینت.
آ، یکّ گران و جانسۆچێن رنجێا دُچار اَت، پمێشکا گێشتر دْوایی کرت و آییئے هێد، هۆنئے ترَمپانی ڈئولا زمینئے سرا پِٹِّتنت.
منی پتئے شان و شئوکت گۆن همے چیزّا زاهرَ بیت که شما بازێن بَر و سَمرے کارێت و منی مُریدَ بێت.
شپنێما، پولُس و سیلاس جێلئے تها دْوا کنان، هُدایا ستا کنگا اَتنت. اے دگه بندیگ گۆش دارگا اَتنت.
اگن چه شما کَسے سکّی و سۆریان کپتگ، دْوا بکنت و اگن یکّے گَل و شادان اِنت، سنا و ستا بکنت.
کَسے که هبرَ کنت هُدائے جندئے هبران بکنت و کَسے که هِزمتَ کنت گۆن هُدائے داتگێن زۆر و واکا هِزمت بکنت، تانکه چه ایسّا مَسیهئے وَسیلها هُدایا ستا و سنا برسیت. سجّهێن شان و شئوکت و زۆر و واک اَبد تان اَبد هماییئے باتنت. اَنچُش بات. آمین.
اگن مَسیهئے نامئے سئوَبا شمارا زاه و زَکَتَ کننت، شما بَهتاور اێت، پرچا که هُدائے پرشئوکتێن روها شمئے دلا جاگه کرتگ.