زَبور 49:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁶ آیانی تئوکل په وتی زرّ و مالا اِنت و وتی مزنێن هستیئے سرا پهرَ کننت.

زَبور 49:6 Кръстосани препратки

زَبور 112:7

آ چه بدێن هالانَ نتُرسیت، دلی جَم اِنت، تئوکلی هُداوندئے سرا اِنت.

زَبور 112:8

آییئے دل مُهر اِنت، نتُرسیت، نێٹ وتی دژمنانی شِکستا گندیت.

زَبور 52:7

”هئو! اِش اِنت آ کَس که هُدایی وتی کلات نکرت. تئوکَلی وتی بازێن مال و دئولتئے سرا بست و وتی برباد کنگا توانا بوت.“

زَبور 56:5

سجّهێن رۆچا، منی هبران تابَ دئینت و سجّهێن هنرِش په منی آزار دئیگا اِنت.

زَبور 56:7

گۆن اے سجّهێن بدیان رکّتَ کننت؟ او هُدا! وتی هِژمئے تها کئومان سرشکون کن.

زَبور 62:10

په زُلم و زۆرا تئوکل مکنێت و په دُزّیا اُمێت مبندێت، هرچُنت که شمئے مال گێشترَ بیت، په آییا دل مبندێت.

مَرکاس 10:24

آییئے مرید چه اے هبران هئیران بوتنت. ایسّایا پدا گوَشت: ”او منی چُکّان! هُدائے بادشاهیا پاد اێر کنگ، سکّ گران اِنت.

لوکا 12:19

پدا گۆن وتَ گوَشان: ”تئو په بازێن سالان مزنێن مالے مُچّ کرتگ. نون آسودگ ببئے، وشّ بوَر و بنۆش و شادهی کن!“‘

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 6:17

هما مردم که اے دنیایا هستۆمند اَنت، آیان هُکم بدئے که گُروناک مبێت و وتی اُمێتا گۆن وتی مال و هستیا مبندێت که مال و هستیَ کئیت و رئوت. وتی اُمێتا هُدائے سرا ببندێت که گۆن دَسپَچی مارا اَلکاپ و پراوانێن زندے دنت.