5 هُدا شادمانیئے کوکّارانی نیاما بُرزاد شتگ، هُداوند سُرنائے تئوارئے نیاما.
آییا گۆن سُرنائے تئوارا ستا کنێت، گۆن سُرۆز و چنگان ستاای کنێت.
هماییا که آسمانان شَهسواریَ کنت، کوَهنێن آسمانان، هماییا که وتی آوازا بُرزَ کنت، تْرند و پُرواکێن آوازا.
نون هُدایا اَنچش جاه جت که یکّے چه وابا بُستَ کنت، چۆ که جنگۆلے چه شرابئے بێهۆشیا جاه بجنت.
ماهئے نۆکا، گوَرانڈئے کانٹئے تئوارا بُرز کنێت، ماهئے چاردها، مئے پاکێن اییدا.
گۆن سُرنا و گوَرانڈئے کانٹا بادشاهێن هُداوندئے بارگاها، شادهیئے کوکّارا چست کنێت.
چێا که هُداوند وت پرێشتگانی سردارئے تئوار و هُدائے کَرنائے تئوارئے همراهیا، هُکم دئیانا چه اَرشا اێرَ کئیت. گڑا، ائولا مَسیهئے هما باوَرمند زندگَ بنت که مُرتگاَنت و
بێشَکّ هُدادۆستیا مزنێن رازے مان: آ، اِنسانێئے شکل و درۆشما زاهر بوت، پاکێن روها آییئے راستی سابِت کرت، پرێشتگان آ دیست، کئومانی نیاما آییئے جار جنَگ بوت، دنیائے تها آییئے سرا ایمانِش آورت، آ، پُرشئوکتێن اَرشا برگ بوت.
هپتمی پرێشتگا وتی کَرنا جَت. آسمانا بُرزێن تئوار اَتنت که گوَشگا اَتنت: ”دنیائے بادشاهی مئے هُداوند و آییئے مَسیهئے بادشاهی جۆڑ بوتگ و آ اَبد تان اَبد بادشاهیَ کنت.“