3 کئومان مئے چێردستَ کنت، راجان مئے پادانی چێرا.
اے هُداوندئے پئیگام اِنت په منی هُداوندا: ”منی راستێن نێمگا بنند تان هما وهدا که تئیی دژمنان تئیی پادانی چێرئے پَدَگ و چارچۆبهے بکنان.“
هُدا اِنت که منی بێرا گیپت، کئوم و راجان منی چێردستیا نادێنیت و
بیاێت و بچارێت که هُدایا چے کرتگ، اَجبێن کار په بنی آدما.
آ وهدا من دمانا آیانی دژمن پرۆش داتگاتنت و منی دست آیانی دژمنانی هلاپا چست بوتگاَت.
که هُداوند مزنشانێن هُدا اِنت، سجّهێن ”هُدایانی“ مسترێن بادشاه.
سَهیونا، هُداوند مزن اِنت، بُرزێن اَرشئے هُدا، سجّهێن کئومانی سرا هاکم.
گۆن هما زۆر و واکا که هر چیزّا وتی دستا آورتَ کنت، گۆن هما زۆرا مئے اے هاکیێن بَدنا مَٹَّ کنت و وتی پُرشئوکتێن بَدنئے ڈئولا کنت.