زَبور 43:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³ وتی رُژن و راستیا راه دئے، تانکه منی رهشۆن ببنت و منا پاکێن کۆها و تئیی بارگاها بیارنت.

زَبور 43:3 Кръстосани препратки

زَبور 119:105

تئیی هبر په منی پادان چراگے و په منی راها رُژنے.

زَبور 143:10

منا تالیم بدئے که تئیی رزائے سرا کار بکنان، چێا که تئو منی هُدا ائے، تئیی نێکێن روه تچکێن راها منی رهشۆن بات.

زَبور 2:6

”من وتی بادشاه، وتی پاک و گچێنیێن کۆه، سَهیونئے سرا نندارێنتگ.“

زَبور 3:4

هُداوندُن گۆن بُرزێن تئوارے پریاتَ کرت و آییا چه وتی پاک و گچێنیێن کۆها منا پَسّئو دات. اۆشت...

زَبور 36:9

چیا که زِندمانئے سرچمّگ تئو ائے و چه تئیی نورا اِنت که نورَ گِندێن.

زَبور 40:11

او هُداوند! منا چه وتی رهمتا زِبهر مکن، تئیی مِهر و وپا تان اَبد منا اێمن بدارات.

زَبور 42:4

وهدے وتی دلئے دردان درشانَ کنان، هئیالا کپان که چِه پئیما مزنێن مُچّیئے همراه اتان، جشنئے مزنێن مُچّیئے و گۆن شادهیئے کوکّار و شُگرگزاریئے سئوتان دێم په هُدائے لۆگا آیانی رهشۆن اتان.

زَبور 46:4

کئورے هست که جۆیی هُدائے شهرا شادمانَ کننت، بُرزێن اَرشئے هُدائے پاکێن جاگها.

زَبور 57:3

چه آسمانا وتی کُمکا راهَ دنت، منا رَکّێنیت و آیان که منا لپاشنت، په هکّل اَدبَ کنت. اۆشت... هُدا وتی مِهر و وپاداریا رئوانَ کنت.

زَبور 57:4

منی اَرواه شێرانی نیاما اِنت، آس بُن دئیۆکانی نیاما وپسان، هما مردمانی نیاما که دنتانِش تیر و نئیزه اَنت و زبانِش تێزێن زَهم.

زَبور 78:68

یَهودائے کَبیلهی گچێن کرت، سَهیونئے کۆه، که دۆست اَتی.

زَبور 84:1

او لشکرانی هُدا! تئیی بارگاه چۆن دۆستناک اِنت.

زَبور 97:11

نور په پهرێزکاران کِشگَ بیت و شادهی په نێکدلان.

یوهَنّا 1:17

اے راست اِنت که شَریَت چه موسّائے وسیلها بَکشگ بوتگ، بله رهمت و راستی چه ایسّا مَسیهئے وسیلها آتک.

یوهَنّا 1:4

زِندئے سرچَمّگ گال اَت و زِند مردمانی نور و رُژن اَت.