زَبور 42:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁴ وهدے وتی دلئے دردان درشانَ کنان، هئیالا کپان که چِه پئیما مزنێن مُچّیئے همراه اتان، جشنئے مزنێن مُچّیئے و گۆن شادهیئے کوکّار و شُگرگزاریئے سئوتان دێم په هُدائے لۆگا آیانی رهشۆن اتان.

زَبور 42:4 Кръстосани препратки

زَبور 100:4

آییئے دروازگان گۆن شُگرگزاری بپُترێت و آییئے بارگاها گۆن ستا و سنا. آییئے شُگرا بگرێت و آییئے ناما بساڑاێت،

زَبور 102:10

چه تئیی هِژم و گَزبا، چێا که تئو منا چست کرت و زمینا جت.

زَبور 115:2

آ دگه کئوم چێا بگوَشنت: ”اِشانی هُدا کجا اِنت؟“

زَبور 122:1

آیان که گوَشت: ”هُداوندئے لۆگا برئوێن“ من شادان بوتان.

زَبور 122:8

وتی برات و سنگتانی هاترا گوَشان: ”ترا سُهل و اێمنی سر بات.“

زَبور 55:14

که مارا وشّێن همراهیے هست‌اَت هما وهدا که گۆن مزنێن مُچّیے هُدائے لۆگا گامِنَ جت.

زَبور 62:8

او مردمان! هُدائے سرا تئوکل کنێت و دلئے هالان هماییئے دێما درشان کنێت، هُدا مئے پناهگاه اِنت. اۆشت...

زَبور 79:10

چیا درکئوم بگوَشنت: ”اِشانی هُدا کجا اِنت؟“ مئے چمّانی دێما کئوم بگنداتنت که تئو وتی هزمتکارانی رِتکگێن هۆنانی بێرا گِرئے.

زَبور 80:6

تئو مارا همساهگانی دێما بنّام کرتگ و دژمن مارا کَلاگَ بندنت.

لوکا 16:25

بله اِبراهێما پَسّئو دات: ’او منی بَچّ! هئیالا بکپ که تئو وتی زِندا شَرّێن چیزّانی واجه بوتگئے و ایلازَرا وتی رۆچ په بَزّگی گوازێنتگ‌اَنت. بله آ نون اِدا آسودگ اِنت و تئو اَزابان تَلوَسگا ائے.