اگن تئو مئے همراه مبئے، چۆن زانگَ بیت که تئیی چمّان منا کَدر و اِزّت هست، منا و تئیی مهلوکا؟ چێا که همے چیزّ اِنت که منا و تئیی مهلوکا چه دنیائے آ دگه سجّهێن کئومان جتا کنت.“
شما منا گچێن نکرتگ، من شمارا گچێن کرتگ و دێم داتگ که شما برئوێت و بَر و سَمر بیارێت، اَبدمانێن بَر و سَمر. گڑا هرچے که منی نامئے سرا چه پتا بلۆٹێت، شمارا دنت.
ایسّا مَسیها وتی زند په ما نَدر کرت که مارا چه مئے سجّهێن سِلکاریان بمۆکیت و په وت کئومے پاک و پلگار بکنت که آییئے جندئیگ ببیت و اے کئوم په شرّێن کارئے کنگا هُبّیگ و هُدۆناک ببیت.