13 بله من کرّێئے پئیما آن که نهاِشکنت و گنگێئے پئیما که بێتئوار اِنت.
بدکاران په من دامے چێر گێتکگ، بله من چه تئیی رهبندان نٹگلتگان.
چُپّ و بێتئوار بوتان، تنتنا شرّێن هبرے هم نکرتُن، بله درد و اندۆهُن گێشتر بوتنت.
بێتئوار آن و دپا پَچَ نکنان، چیا که اے تئو کرتگ.
بِلّ تُرے بےاِزّت کنگ بوت، بله اَنگت هم هچکَسی بےاِزّت نکرت. تنتنا وهدے سکّی سگّگا اَت، کَسّارا پادتراپی ندات. آییا هُدائے سرا تئوکل کرت که تچکێن اِنساپ و دادرَسیَ کنت.