1 او هُداوند! گۆن همایان بمڑ که گۆن منَ مڑنت و گۆن همایان جنگ کن که گۆن من جنگَ کننت.
منی هکّئے دێمپانیا بکن و منی پُشت بئے، وتی کئولئے هسابا منا زندگ بدار.
او هُدا! گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹَگلێن، هُداناباورێن کئومێئے دێما، په منی هَکّا جاه بجن و منا چه بدکار و پرێبکارانی دستا برَکّێن،
هُداوند وت په شما جنگَ کنت، شما بَسّ آراما بنندێت.“
هُداوندا آیانی اَرّابهانی پَرَّگ گَٹّێنتنت که اَرّابهانی برگ په آیان گران ببیت. مِسریان گوَشت: ”بیاێت چه اِسراییلیانَ تَچێن که هُداوند په آیانیگی گۆن مِسرا جنْگا اِنت.“
بله اگن آییئے تئوارا شرّیئے سرا گۆش بدارئے و هرچے که منَ گوَشان، هما پئیما بکنئے گڑا من تئیی دژمنانی دژمنَ بان و تئیی بَدواهانی بَدواه.
باز جاک و جیک بوت و پَریسیانی شَریَتئے لهتێن زانۆگرا په نمَنّگ گوَشت: ”ما په اے مردا هچّ مئیارے نگِندێن، بلکێن یکّ روه یا پرێشتگێا گۆن اِشیا هبر کرتگ.“
بله اگن چه هُدائے نێمگا اِنت، شما اِشان داشتَ نکنێت. گڑا بزانێت که آ وهدا شمئے جنْگ گۆن هُدایا بیت.“ آییئے هبرِش مَنِّت،