اے کار همِش اَت که هُدایا گۆن وتی پاکێن روه و زۆرا، ایسّا ناسِریئے سرا رۆگن پِر مُشت. اے ڈئولا آ، هر جاه که شت، گۆن وتی نێکێن کاران، آ سجّهێن مردم که شئیتانئے بندیگ اَتنت دْراهیَ کرتنت، چێا که هُدا گۆن آییا گۆن اَت.
ایسّا مَسیها وتی زند په ما نَدر کرت که مارا چه مئے سجّهێن سِلکاریان بمۆکیت و په وت کئومے پاک و پلگار بکنت که آییئے جندئیگ ببیت و اے کئوم په شرّێن کارئے کنگا هُبّیگ و هُدۆناک ببیت.