8 هُداوند وتی مردمانی زۆر و توان اِنت، په رۆگن پِر مُشتگێنا رکّگئے کلاتے.
او هُداوند، منی مُهکمێن هُداوند و رکّێنۆک! جنْگئے رۆچا تئو منی سرئے نِگهپانی کرت.
جهانئے بادشاه تئیارَ بنت و هاکم یکجاه مُچّ، هُداوند و آییئے مَسیهئے هِلاپا اۆشتنت:
نون زانتُن که هُداوند وتی رۆگن پِر مُشتگێنا رَکّێنیت و چه وتی پاکێن آسمانا آییا پَسّئوَ دنت، گۆن وتی راستێن دستئے رَکّێنۆکێن واک و تاگتا.
لهتێن وتی اسپ و اَرّابهانی سرا پَهرَ کننت، بله ما وتی هُداوندێن هُدائے نامئے سرا پَهرَ کنێن.