زَبور 27:13 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹³ دلجم آن که هُداوندئے نێکیا زندگێنانی زمینا گندان.

زَبور 27:13 Кръстосани препратки

زَبور 142:5

او هُداوند! تئیی بارگاها پریاتَ کنان و گوَشان: ”تئو منی پناهجاه ائے و زندگێنانی زمینا منی بهر.“

زَبور 142:6

منی پریاتا گۆش دار که من مزنێن سکّی و سۆریان کپتگان. منا چه آ مردمان برکّێن که منی رندا کپتگ‌اَنت، چێا که چه من زۆرمندتر اَنت.

زَبور 31:19

تئیی نێکی چنکدر باز اِنت، که په هُداتُرسان اَمبارِت کرتگ و بَنی آدمانی چمّانی دێما په همایان پوره و سَرجم کرتگ که تئیی باهۆٹَ بنت.

زَبور 42:5

او منی اَرواه! چیا گیمّرتگئے؟ چیا منی دل و درونا پرێشان ائے؟ اۆست و اُمێت هُدائے سرا بکن، چیا که نۆکسرا هماییا نازێنان، وتی رَکّێنۆک و

زَبور 52:5

بله هُدا ترا اَبدیَ پرۆشیت. ترا چَکاپیت و چه تئیی گِدانا گوَجیت و چه زندگێنانی زمینا تئیی ریشّگا کَشّیت. اۆشت...

زَبور 56:13

چیا که تئو، او هُدا، منا چه مرکا رَکّێنئے و منی پادان چه لَکُشَگا دارئے، که زِندئے رُژنا تئیی بارگاها گام بجنان.

زَبور 56:3

وهدے منا تُرسیت تئیی سرا تئوکَلَ کنان.