Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




زَبور 22:16 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

16 کُچکان منی چپّ و چاگرد گپتگ، شِرّ و بدکارانی رُمبا اَنگِرّ آن، منی دست و پادِش ٹُنگ ٹُنگ کرتگ‌اَنت،

Вижте главата копие




زَبور 22:16
27 Кръстосани препратки  

او منی هُدا، او منی هُدا! تئو چیا منا تهنا اِشت؟ په چے چه منی رَکّێنگا دور ائے، چه منی آه و پِریاتان سکّ جتا ائے.


منی اَرواها چه زَهم و شمشیرا برَکّێن و منی زندگیا چه کُچکانی زُلم و زۆراکیا.


دۆست و همبلُن ٹَپّانی سئوَبا چه من وتا کرّے دارنت و نزّیکێن هم دور اۆشتاتگ‌اَنت.


شپا پِرَ ترّنت، کُچکانی پئیما گُرّنت و شهرئے چاگردا گَردنت.


شپا پِرَ ترّنت، کُچکانی پئیما گُرّنت و شهرئے چاگردا گَردنت.


او هُدا! گُروناکێن مردم منی هلاپا پاد آتکگ‌اَنت، زۆراکانی رُمبے منی کُشگئے جُهدا اِنت و ترا هچ مانَ نئیاریت.


ایسّائے دَزگیر کنۆکان، ایسّا زرت و مسترێن دینی پێشوا کئیاپائے کِرّا برت که اۆدا شَریَتئے زانۆگر و کئومئے کماش مُچّ اَتنت.


نون سَلیبئے سرا دْرتکِش، پُچّ و پۆشاکِش وت‌مان‌وتا بهر کرتنت و آیانی سرا شرتِش بست که بارێن کئیا برسنت.


پاک و پَلگارێن چیزّان کُچکّان مدئیێت و وتی مروارِدان هوکّانی دێما مپرّێنێت. چۆ مبیت که آیان لگتمال بکننت و پِر بترّنت و شمئے جندا دِرّ و دْراش بکننت.


نون سَلیبئے سرا دْرتکِش، پُچّ و پۆشاکِش وت‌مان‌وتا بهر کرتنت و شرتِش بست که بارێن کئیا چے رسیت.


بله مردم گۆن کوکّار وتی هبرئے سرا اۆشتاتنت و گوَشتِش: ”سَلیبی کَشّ!“ نێٹ، آیانی واهگ و کوکّار په سر رَست.


وهدے هما ”کامپۆل“ نامێن جاگها رَستنت، آیان ایسّا سَلیبئے سرا دْرتک. آییئے راستێن نێمگا یکّ رَدکارے سَلیب کَشّت و چپّێن نێمگا دومی رَدکار.


سَلیب کَشّگئے وهدا، پئوجیان ایسّائے پُچّ زرتنت، چار بهرا بهر کرتنت، په هر پئوجیێا یکّ بهرے. بله ایسّائے جامگ مَنت که هچّ چاکی پِر نه‌اَت، سَرا تان پادا یَک‌گواپ اَت.


بله چه پئوجیان یکّێا، نئیزَهے ایسّائے کَش و پهناتا جت و هما دمانا چه آییئے جۆنا هۆن و آپ در آتک.


پاکێن کتاب دگه یکّ جاگهے هم گوَشیت: ”آ هماییا چارنت که آییئے جانِش ٹُنگ ٹُنگ کرتگ.“


آ دگه مُریدان گوَشت: ”ما هُداوند دیستگ.“ بله آییا گوَشت: ”من تانکه آییئے دستانی سرا مێهانی ٹَپّان مگِندان، تانکه وتی لَنکُکا مێهانی ٹَپّان و وتی دستا آییئے کَش و پَهناتئے ٹپّئے سرا اێر مکنان، باوَرَ نکنان.“


نون گۆن تومایا گوَشتی: ”وتی لَنکُکا اِدا بیار، منی دستان بچار، وتی دستا منی کَش و پَهناتئے ٹپّئے سرا اێر کن و چه اِد و رند شکّ مکن، باور کن.“


چه کُچِکّان هُژّار ببێت. چه بَدکاران هُژّار ببێت. چه گۆشتبُرّان هُژّار ببێت.


بله کُچکّ، جادوگر، زِنهکار، هۆنیگ، بُت‌پرست و هرکَس که درۆگَ بندیت و گۆن درۆگا مِهرَ کنت، اے سجّهێن چه شهرا ڈنَّ بنت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами