زَبور 18:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³ هُداوندا که ستا و سنائے لاهک اِنت تئوارَ کنان و چه وتی دژمنانَ رکّان.

زَبور 18:3 Кръстосани препратки

زَبور 144:1

هُداوندا ستا بات، منی تلارا، که منی دستان په جنْگا درَ کاریت و منی لنکُکان په مِڑَگا.

زَبور 145:3

هُداوند مزن اِنت و ستائے باز لاهک، کَسّ آییئے مزنیا کَدّ و کِساس کرتَ نکنت.

زَبور 3:4

هُداوندُن گۆن بُرزێن تئوارے پریاتَ کرت و آییا چه وتی پاک و گچێنیێن کۆها منا پَسّئو دات. اۆشت...

زَبور 31:4

منا چه آ داما در بیار که په من چێر و اَندێم اِنت، چیا که منی پناه تئو ائے.

زَبور 48:1

هُداوند مزن و ستائے باز لاهک اِنت، مئے هُدائے شهرئے تها. آییئے پاکێن کۆه،

زَبور 50:15

سکّی و سۆریانی رۆچا منا بلۆٹ، من ترا نجاتَ دئیان و تئو منا شان و شئوکتَ دئیئے.“

زَبور 55:16

بله من هُدایا گوانکَ جنان و هُداوند منا رَکّێنیت.

زَبور 62:3

تان کدێن مردێئے سرا اُرُشَ کنێت تانکه سَرجمیا بکشێتی، چُش که پرُشتگێن دیوال و کپتگێن شَنک و پَلّے؟

زَبور 62:8

او مردمان! هُدائے سرا تئوکل کنێت و دلئے هالان هماییئے دێما درشان کنێت، هُدا مئے پناهگاه اِنت. اۆشت...

زَبور 71:3

منی پناه دئیگئے تلار بئے، که مُدام دێم په آییا بیایان. تئو په منی رَکّێنگا هُکم کرتگ، چیا که منی تلار و کلات تئو ائے.

زَبور 76:4

تئو دْرپشان ائے و شئوکت و شانِت، چه آ کۆهِستگان زێباتر اِنت که شکارا پُرّ اَنت.

زَبور 91:15

آ منا تئوارَ کنت و من پسّئویَ دئیان، سکّیان آییئے همراهَ بان، آییا نجاتَ دئیان و اِزّتَ بَکشان.

زَبور 91:2

هُداوندئے بارئوا گوَشان: ”هما منی پناه و کلات اِنت، منی هُدا، که هماییئے سرا تئوکلَ کنان.“

زَبور 96:4

که هُداوند مزَن اِنت و ستایانی لاهک، چه سجّهێن ”هُدایان“ باکَمالتر اِنت.

لوکا 1:71

آییا، چه مئے سجّهێن دژمن و بدواهان که چه ما نپْرتَ کننت، مارا رَکّێنتگ،

کاسِدانی کار 2:21

آ رۆچا، هرکَس هُداوندئے ناما بگیپت، رَکّیت.“‘

اِلهام 4:11

”مئے هُداوند و مئے هُدا! تئو شان و شئوکت، اِزّت و زۆرَ کرزئے، چێا که تئو سجّهێن چیزّ اَڈّ کرتگ‌اَنت و سجّهێن چیزّ چه تئیی واهگا جۆڑ بوتگ و هست‌اَنت.“