15 دریائے آپراه گِندگ بوتنت و دنیائے بُنیات پدّر، چه تئیی نِهرّ و هکّلان چه تئیی پۆنزئے ترندێن گواتا، او هُداوند!
تئو زمین آییئے بُنرِدانی سرا اێر کرتگ که هچبر سُرِتَ نکنت.
آییا سُهرزِر نِهرّ دات و زِر هُشک بوت، چه جُهلانکیان اَنچش گوازێنتنتی که پوره گیابانے.
وتی گِرۆکان شنگ کن که دژمن شنگ و شانگ ببنت، وتی تیران شان و سَرگَردانِش کن.
جۆ و سرچمّگ، تئو رُمبێنت و رئوان کرتنت، مُدامیگێن کئور، تئو هُشک کرتنت.
او آکوبئے هُدا! چه تئیی نهِرّان، آیانی اَرّابه و اسپان سر په مَرکئے وابا دات.
تئیی گْرندئے تئوار دَنز و گواتانی تها اَت، تئیی نورا جهان رۆشنا کرت، زمین لرزت و جُمبِت.
بله تئو منی کانٹ، وهشیێن گۆکئے کانٹئے پئیما بُرز داشتگ و منا سَپاێن رۆگن پِر مُشتگ.
چه تئیی پۆنزئے دَما آپ سر په سر بوت، تچۆکێن آپ چۆ دیوالا مُهر اۆشتاتنت. جُهلێن آپ دریائے گُبّا بَدِتنت.