9 چه آ بدکاران که منا گار و گُمسارَ کننت و چه هما جئورێن دژمنان که منا اَنگرِّش کرتگ.
اِشان وتی بارگاهئے پناها چه مردمانی پندلان چێر و اَندێمَ دارئے و وتی ساهگا چه بُهتام جنۆکێن زُبانان دور.
نێکیئے بدلا گۆن من بدیَ کننت و منی اَرواه گمیگ و پُرسیگ اِنت.
آ که منی زِندئے تباهیئے رندا اَنت، رسوا و شرمندگ باتنت. آ که په منی تاوانا پندلَ جۆڑێننت، پُشتا بکنزات و پَشَل باتنت.
چیا که مُپت و ناهکّا په من دامِش چێر گێتکگ و په منی اَرواها کلِّش کۆتکگ.
بِلّ که دژمن منی پدا بیئیت و آییئے دست په من برسیت، منی زِندا پادمال بکنت و منا هاکانی تها بواپێنیت. اۆشت...