4 اِستاران هسابَ کنت و هر یکّێا په نام تئوارَ کنت.
هُداوندا اِبرام ڈنّا بُرت و گوَشت: ”آسمانا بچار و اِستاران هساب کن، اگن هسابِش کرتَ کنئے. تئیی نَسل و پَدرێچ اِشانی پئیما بازَ بیت.“
او ماه! او رۆچ! آییا ستا کنێت. او سجّهێن دْرپشناکێن اِستاران! آییا ستا کنێت.
وهدے تئیی آسمانانی نێمگا چاران که تئیی لنکُکانی اِزم و هنر اَنت ماه و اِستارانی نێمگا، که تئو برجاه داشتگاَنت،