1 هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا، مئے هُداوندئے نازێنگ چۆن وشّ اِنت و آییئے ستا کنگ دلکشّ.
هُداوندا بنازێنێت چێا که هُداوند نێک اِنت، په سئوت آییئے ناما بنازێنێت که دلکَشّ اِنت.
او پهرێزکاران! هُداوندئے بارگاها په شادهی کوکّار کنێت، نێکدلان، هُداوندئے ستا کنگ زێبَ دنت.
وهدے وتی دلئے دردان درشانَ کنان، هئیالا کپان که چِه پئیما مزنێن مُچّیئے همراه اتان، جشنئے مزنێن مُچّیئے و گۆن شادهیئے کوکّار و شُگرگزاریئے سئوتان دێم په هُدائے لۆگا آیانی رهشۆن اتان.
هُدائے ستا کنگ وشّ اِنت و تئیی نامئے نازێنگ، او بُرزێن اَرشئے هُدا!
بامگواهان تئیی مِهر و شپان تئیی وپاداریئے جارئے جَنَگ،