زَبور 146:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا4 اَرواهِش که درَ کئیت، زمینا پِرَ ترّنت و هما رۆچا آیانی سجّهێن شئور و هئیال گار و زئوالَ بنت. Вижте главата |
تئو وتارا آسمانی هُداوندئے دێما بُرز زانت و لێکِت و هُکمِت کرت که هُدائے لۆگئے دَرپ تئیی دێما آرگ ببنت. تئو و تئیی میر و مهتِران، تئیی جَنان و سُریَتان اے درپانی تها شراب وارت و تئو نُگره، تلاه، بْرنج، آسن، دار و سِنگێن هُدا ستا کرتنت که نه گندنت، نه اشکُننت و نه سرپدَ بنت. بله تئو هما هُدا شان و شئوکت ندات که تئیی ساه و تئیی سجّهێن راه آییئے دستا اَنت.