3 شهزادگانی سرا تئوکل مکنێت، مردمانی سرا، که رَکّێنتَ نکننت.
مئے دژمنانی دێما مارا مدت کن، که انسانئے کُمکّ ناهودگ اِنت.
دژمنانی دێما مارا مَدَت کن، چیا که انسانئے مَدَت بێکار و ناهودگ اِنت.
په راستی که انسان چه دَمێا گێشتر نهاِنت، بنی آدم پرێبے، اگن شاهێما تۆرِش بکننت هچ نهاَنت. اے سجّهێن، یکجاه چه دمے گێشتر نهاَنت.