5 کوَهنێن زمانگان یاتَ کنان تئیی سجّهێن کارانی سرا پِگرَ کنان، تئیی دستانی کرتگێن کارانی هئیالا کپان.
بێگاهێا، اِساک ڈگارئے سرا گَردگا اَت و هئیالانی تها اَت. چمّی چست کرتنت و دیستی که لهتێن اُشتر پێداک اِنت.
آییا وتی باکَمالێن کار یادگار کرتگاَنت، هُداوند مهربان و رهم کنۆک اِنت.
وتی هُدایا. منی درونا اَرواه گیمّرتگ پمێشکا ترا چه اُرْدُنئے سرڈگار و هِرمۆنئے کۆها یاتَ کنان، چه میسارئے کۆها.