زَبور 142:5 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵ او هُداوند! تئیی بارگاها پریاتَ کنان و گوَشان: ”تئو منی پناهجاه ائے و زندگێنانی زمینا منی بهر.“

زَبور 142:5 Кръстосани препратки

زَبور 119:57

تئو منیگ ائے، او هُداوند! من کئول کرتگ که تئیی هبرانی رَندگیریا کنان.

زَبور 16:5

او هُداوند! تئو منی گیشِّتگێن بَهرونڈ و جام ائے، تئو منی بَهرا شرّیئے سرا دارئے.

زَبور 27:13

دلجم آن که هُداوندئے نێکیا زندگێنانی زمینا گندان.

زَبور 35:12

نێکیئے بدلا گۆن من بدیَ کننت و منی اَرواه گمیگ و پُرسیگ اِنت.

زَبور 46:1

هُدا مئے پناهگاه و زۆر و واک اِنت، مَدَت کنۆکے که سکّیانی وهدا تئیار اِنت.

زَبور 46:11

لشکرانی هُداوند گۆن ما گۆن اِنت، آکوبئے هُدا مئے کلات اِنت. اۆشت...

زَبور 46:7

لشکرانی هُداوند گۆن ما گۆن اِنت، آکوبئے هُدا مئے کلات اِنت. اۆشت...

زَبور 56:13

چیا که تئو، او هُدا، منا چه مرکا رَکّێنئے و منی پادان چه لَکُشَگا دارئے، که زِندئے رُژنا تئیی بارگاها گام بجنان.

زَبور 73:26

منی جسم و جان و دل بلکێن زئوال ببنت، بله هُدا منی دلئے کلات اِنت، تان اَبد منی گیشِّتگێن بَهرونڈ.

زَبور 91:2

هُداوندئے بارئوا گوَشان: ”هما منی پناه و کلات اِنت، منی هُدا، که هماییئے سرا تئوکلَ کنان.“

یوهَنّا 16:32

بچارێت، یکّ وهدے کئیت و آ وهد انّون بُنگێج بوتگ که شما سجّهێن شِنگ و شانگَ بێت و هرکَس وتی راها رئوت. منا تهنا یلهَ دئیێت، بله اَنگت تهنا نبان، چێا که منی پت گۆن من گۆن اِنت.

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 4:17

بله هُداوند منی کَشا اۆشتات و منا زۆر و واکی دات، تانکه من سَرجمیا پئیگامئے جارا بجنان و سجّهێن درکئوم بشکُننت. اے پئیما من چه شێرئے دپا رَکّتان.