زَبور 140:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁶ گۆن هُداوندا گوَشان: ”تئو منی هُدا ائے.“ منی پریات و زاریا گۆش دار، او هُداوند!

زَبور 140:6 Кръстосани препратки

زَبور 116:1

منا هُداوند دۆست اِنت که منی تئواری گۆش داشت، منی پریات و زاریئے تئوار و

زَبور 119:57

تئو منیگ ائے، او هُداوند! من کئول کرتگ که تئیی هبرانی رَندگیریا کنان.

زَبور 130:2

هُداوند! منی تئوارا گۆش دار، منی پریات و زاریان دلگۆش کناتئے.

زَبور 142:4

منی راستێن نێمگا بچار، کسّ نێست که منی هئیالا ببیت. منا پناه نێست و کسّ منی زِندئے پگرا نه‌اِنت.

زَبور 142:5

او هُداوند! تئیی بارگاها پریاتَ کنان و گوَشان: ”تئو منی پناهجاه ائے و زندگێنانی زمینا منی بهر.“

زَبور 143:1

او هُداوند! منی دْوایا گۆش دار منی پریات و زاریا بِشکن، په وتی وپاداری و اَدلئیگی منا پسئو بدئے.

زَبور 16:2

گۆن هُداوندا گوَشتُن: ”تئو ائے منی هُداوند، اَبێد چه تئو په من هچ شَرّیے نێست.“

زَبور 31:14

بله او هُداوند! من تئیی سرا تئوکلَ کنان و گوَشان که ”تئو منی هُدا ائے.“

زَبور 57:7

او هُدا! منی دل مُهر اِنت. منی دل مُهر اِنت و سئوت و سازَ جنان.

زَبور 64:1

او هُدا! وهدے نالان و پریاتَ کنان، منی تئوارا بِشکُن و زندا چه تُرسناکێن دژمنان برَکّێن.

زَبور 91:2

هُداوندئے بارئوا گوَشان: ”هما منی پناه و کلات اِنت، منی هُدا، که هماییئے سرا تئوکلَ کنان.“