13 او هُداوند! تئیی نام تان اَبدَ مانیت و تئو نَسلانی نَسل یات کنگَ بئے، او هُداوند!
بله تئو، او هُداوند، تان اَبد وتی بادشاهی تهتا نِشتگئے و تئیی نام نَسلانی نَسل برجاه اِنت.
تئو جاهَ جنئے و ترا سَهیونئے سرا بزّگَ بیت، چێا که سَهیونئے سرا رهم کنگئے وهد آتکگ، آ گیشِّتگێن وهد رَستگ.
که سَهیونا هُداوندئے ناما جار بجننت و اورشَلیما آییئے ستایا بکننت،
بادشاهئے نام نمیران بات، تان رۆچَ دْرپشیت نام و تئواری بمانات. سجّهێن کئوم چه آییا برکت بگراتنت و آییا مبارک بگوَشاتنت.
او هُداوند، مئے هُداوند! چِنکدر پُرشئوکت اِنت تئیی نام جهانئے چارێن کُنڈان. تئو وتی شان و مزنی آسمانانی سربرا شِنگ و تالان کرتگ.
او هُداوند، مئے هُداوند! چِنکدر پُرشئوکت اِنت تئیی نام جهانئے چارێن کُنڈان.
هُداوندئے مِهرا تان اَبدَ نازێنان چه وتی زبانا، تئیی وپاداریئے کِسّها سجّهێن نسلان سرَ کنان.
هُدایا گۆن موسّایا اے هم گوَشت: ”گۆن بنی اِسراییلا بگوَش که ’یَهوِه‘، بزان شمئے بُنپیرکانی هُدا، اِبراهێمئے هُدا، اِساکئے هُدا و آکوبئے هُدایا منا شمئے کرّا راه داتگ. تان اَبد منی نام همِش اِنت و من نَسلانی نَسل همے ناما یات کنگَ بان.
مارا آزمائِش و چَکّاسا دئور مدئے و چه شئیتانا برَکّێن.‘
شما اے ڈئولا دْوا بلۆٹێت: ’او مئے پت، که بُرزێن آسمانا ائے! تئیی نام شرپدار بات.