3 هُداوند چه سَهیونا شمارا برکت بدئیات، هما که زمین و آسمانئے اَڈّ کنۆک اِنت.
هُداوند چه سَهیونا تئیی زۆراورێن اَسایا شهارَ دنت و گوَشیت: ”وتی دژمنانی نیاما هاکمی کن.“
هُداوند شمارا برکت دئیات، زمین و آسمانئے اَڈّ کنۆک.
هُداوندئے نام مئے مدَت اِنت، آسمان و زمینئے جۆڑ کنۆکئے نام.
هُداوند چه سَهیونا ترا برکت بدئیات، اورشَلیمئے آبادیا بگنداتئے، وتی زِندئے سجّهێن رۆچان.
چه سَهیونا هُداوندا بنازێنێت، هما که اورشَلیما جَهمنند اِنت. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
هما که چه وتی داناییا آسمانی اَڈّ کرتگاَنت، مِهری اَبدمان اِنت.
کَسے چه سَهیونا بیایات و اِسراییلا برَکّێنات. وهدے هُداوند وشبهتیا په وتی کئوما پِرَ ترّێنیت، آکوب گَل و بالَ بیت و اِسراییل شادهیَ کنت.
چه وتی پاکێن جاگها په تئو کُمک برسێنات و چه سَهیونا ترا مَدَت کنات.
تئیی سجّهێن کُربانیگان وتی یاتا بدارات، تئیی سۆچگی کُربانیگانی مَنّۆک بات. اۆشت...
اے پئیما، نون سجّهێن اِسراییلَ رَکّیت، هما ڈئولا که نِبشته اِنت: ”رَکّێنۆک چه سَهیونا کئیت و گُمراهیا چه آکوبئے پَدرێچا دورَ کنت.“