زَبور 127:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³ چُکّ چه هُداوندئے نێمگا میراس اَنت و پدرێچ چه هماییئے نێمگا مُزّ.

زَبور 127:3 Кръстосани препратки

پێدایش 1:28

هُدایا آ، برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت، باز ببێت و زمینا پُرّ کنێت و زمینئے سرا هاکمی بکنێت. دریائے ماهیگ، آسمانئے مُرگ و زمینئے سجّهێن سُرِندَهانی سرا هاکمی بکنێت.“

پێدایش 24:60

آیان رِبِکّا برکت دات و گوَشتِش: ”مئے گهار! تئو هزارانی هزار باتئے. تئیی نَسل و پَدرێچ وتی بَدواهانی شهرانی مستر باتنت.“

پێدایش 33:5

وهدے ایسّوا وتی چمّ چست کرتنت و جنێن و چُکّی دیستنت، گوَشتی: ”اے کئے اَنت که ترا گۆن اَنت؟“ آکوبا گوَشت: ”اے هما چُکّ اَنت که هُدایا چه وتی بَکشِندَهیا تئیی کسترارا داتگ‌اَنت.“

پێدایش 4:1

آدما، گۆن وتی جَن هئوایا وَپت و واب کرت و هئوائے لاپ پُرّ بوت و کائِن پێدا بوت. هئوایا گوَشت: ”چه هُداوندئے برکتا، منا مردێن‌چُکّے بوتگ.“

پێدایش 48:4

گۆن من گوَشتی: ’من ترا پُرسَمرَ کنان و تئیی نَسل و پَدرێچا سکّ بازَ کنان. من ترا کئومانی رُمبے جۆڑَ کنان و اے سرڈگارا چه تئو و رند تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان که تان اَبد همایانی مِلکت ببیت.‘