3 آ نئیلیت که تئیی پاد بلکُشیت، آ که تئیی نِگهپانیا کنت وابَ نکپیت.
اگن هُداوند لۆگا مبندیت، بانبندانی زهمت بێکار اِنت. اگن هُداوند، شهرئے نِگهپانیا مکنت، نِگهپانانی نِگهپانی بێکار اِنت.
هُداوند آییئے نگهپانیا کنت و زندگَ داریت، آ، مُلکئے تها بَهتاورَ بیت. تئو آییا دژمنانی واهگانی سرا یلهَ نکنئے.
بله تئو، او هُدا، بدکاران جُهلترێن کَلّا دئورَ دئیئے، هۆنوار و پرێبکارێن مردم وتی رۆچانی نێما هم زندگَ نماننت، بله من تئیی سرا تئوکلَ کنان.
مئے زِندی رَکّێنتگ و پادی چه ٹگَلَگا داشتگاَنت.
آ ترا وتی دستانی دلا دارنت تان تئیی پاد ڈۆکێا ملگّیت.
شما هُدائے سرا باور کرتگ و هُدا هم گۆن وتی زۆر و واکا په هما نِجاتا شمئے نِگهپانیا کنت که چه انّونا تئیار اِنت و آهری زمانگا پَدَّرَ بیت.