26 من ترا وتی راهانی هال دات و تئو منا پَسّئو دات. نون منا وتی هُکمان سۆج دئے.
من سئوگندے وارتگ و اے سئوگندئے سرا اۆشتاتگان که تئیی آدلێن هُکمانی رَندگیریا کنان.
ترا ستا بات، او هُداوند! وتی هُکمان منا سۆج دئے.
او هُداوند! راها منا پێش دار و وتی کِشکا منا تالیم دئے.
او هُداوند! وتی راها منا سۆج دئے، دژمنانی سئوَبا منا راست و تچکێن راها رهشۆن بئے.
گڑا وتی گُناهُن تئیی درگاها مَنِّت و وتی ناپرمانیانُن چێر ندات. گوَشتُن: ”وتی گناه و سرکَشیان هُداوندئے گوَرا مَنّان“ و تئو منی گناهئے مئیارباری بَکشت. اۆشت...
وتی مئیارباریا مَنّان و چه وتی گناها سکّ پدرد آن.
وتی راها منا سۆج دئے، او هُداوند، که تئیی راستێن راها برئوان، منی دلا سَرجما گۆن وت کن که چه تئیی ناما بتُرسان.