زَبور 119:2 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

² بَهتاور اَنت هما که هُداوندئے پرمانانَ منّنت و په سِتک و دل آییئے شۆهازا اَنت،

زَبور 119:2 Кръстосани препратки

زَبور 105:45

که آییئے رهبندانی رَندگیریا بکننت و آییئے شَریَتئے هُکمانی سرا کار بکننت. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.

زَبور 119:10

ترا په سِتک و دل شۆهازَ کنان، منا مئیل که تئیی هُکمانی راها یله بکنان.

زَبور 119:101

من وتی پاد چه هر رَدێن راها دور داشتگ‌اَنت که تئیی هبرا داشت بکنان.

زَبور 119:115

چه من دور ببێت، او بدکاران، که من وتی هُدائے هُکمانی رَندگیریا بکنان.

زَبور 119:146

گۆن تئو پریاتَ کنان: ”منا برَکّێن“ و من تئیی پرمانانَ مَنّان.

زَبور 119:17

وتی هزمتکارئے سرا مهربان بئے تانکه زندگ بمانان و تئیی هبرئے پرمانبرداریا بکنان.

زَبور 119:22

سُبکّی و کَمشَرَپیا چه من دور کن، چێا که من تئیی پرمانانَ مَنّان.

زَبور 119:33

او هُداوند! وتی هُکمانی راها منا سۆج دئے، که تان آهِرا بدارانِش.

زَبور 119:34

منا اَگل و هۆش بدئے که من تئیی شَریَتئے پابند ببان و په دل و سِتک اِشیئے رَندگیریا بکنان.

زَبور 119:57

تئو منیگ ائے، او هُداوند! من کئول کرتگ که تئیی هبرانی رَندگیریا کنان.

زَبور 119:69

هرچُنت که گُروناکێن مردمان منی سرا درۆگێن بهتام جتگ، بله من په دل و سِتک تئیی رهبندان برجاهَ داران.

زَبور 119:88

وتی مِهرئے هسابا منا زندگ بدار و چه تئیی دپا در آتکگێن هُکمانی رَندگیریا کنان.

زَبور 25:10

هما که هُداوندئے اَهد و پئیمانئے سرا اۆشتنت، آییئے سجّهێن راه په آیان چه مِهر و وپایا سررێچ اَنت.

یوهَنّا 14:23

ایسّایا پَسّئو تَرّێنت: ”آ کَس که منا دۆستَ داریت، هما هبرانی سرا کارَ کنت که من گوَشتگ‌اَنت. منی پت آییا دۆستَ داریت و من و پتَ کاێن و آییئے کِرّا لۆگ و جاگهَ کنێن.