زَبور 116:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ منا هُداوند دۆست اِنت که منی تئواری گۆش داشت، منی پریات و زاریئے تئوار و

زَبور 116:1 Кръстосани препратки

پێدایش 35:2

آکوبا گۆن وتی لۆگئے مردم و آ دگه سجّهێن همراهان گوَشت: ”هما ڈنّی هُدا که شمئے نیاما اَنت، چه وت دَرِش کنێت، وتا پاک و پَلگار کنێت و وتی پُچّان بدل کنێت و

زَبور 119:132

دێما گۆن من ترّێن و منی سرا رهم کن، انچُش که تئو مُدام گۆن وتی نامئے دۆست دارۆکانَ کنئے.

زَبور 28:6

هُداوندا ستا بات، چیا که منی پریات و زاریئے تئواری اِشکتگ.

زَبور 40:1

گۆن سَبرے په هُداوندا ودارُن کرت، دێمی گۆن من ترّێنت و منی پریاتی اِشکت.

زَبور 69:33

هُداوند نیازمندانی دْوایان گۆشَ داریت و وتی بندیگێن مردمان بزّگ و وارَ نکنت.

مَرکاس 12:33

آییا په دل، گۆن سجّهێن پَهم و پِگر و سَرجمێن وس و واکا دۆست دارگ و همساهگا وتی جندئے پئیما مِهر کنگ چه سجّهێن هئیراتیێن سۆچَگی تُهپه و سجّهێن کُربانیگان شرتر اِنت.“

یوهَنّا 16:24

تان اے وهدی شما هچّ چیزّ منی نامئے سرا نلۆٹتگ، بلۆٹێت تانکه شمارا برسیت و شمئے شادمانی سَرجم ببیت.

یوهَنّا 21:17

سئیمی برا گوَشتی: ”او شَمون، یوهَنّائے چُکّ! بارێن، منا دۆستَ دارئے؟“ ایسّایا که سئیمی برا جُست کرت که منا دۆستَ دارئے، پِتْرُس گمیگ بوت. گوَشتی: ”او هُداوند! تئو هر چیزَّ زانئے، تئو زانئے که من ترا دۆستَ داران.“ ایسّایا گوَشت: ”گڑا منی پَسان بچارێن.

یوهَنّائے ائولی کاگد 4:19

ما مِهرَ کنێن چێا که پێسرا آییا گۆن ما مِهر کرتگ.