3 دریایا دیست و تَتک، اُرْدُنئے کئور، پُشتا کنزِت.
آپ چه تئیی نِهِرّان جِستنت، چه تئیی گْرندانی تئوارا بالِش کرت،
آییا سُهرزِر نِهرّ دات و زِر هُشک بوت، چه جُهلانکیان اَنچش گوازێنتنتی که پوره گیابانے.
جۆ و سرچمّگ، تئو رُمبێنت و رئوان کرتنت، مُدامیگێن کئور، تئو هُشک کرتنت.
آپان ترا دیست، او هُدا! آپان ترا دیست و لَرزِتنت، جُهلانکی دْرَهگا لگّتنت.
جمبران آپَ گوَرت و آسمانان گْرندِت، تئیی گْرۆکئے تیر هر نێمگا رِتکنت.
موسّایا وتی دست دریائے سرا شهار دات و چه هُداوندئے زۆرا سجّهێن شپا چه رۆدراتکا ترُندێن گواتێا کَشِّت و دریا پُشتا کِنزێنت. آپ دو بهر بوت و هُشکی زاهر بوت.
چه تئیی پۆنزئے دَما آپ سر په سر بوت، تچۆکێن آپ چۆ دیوالا مُهر اۆشتاتنت. جُهلێن آپ دریائے گُبّا بَدِتنت.