1 هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. بنازێنێت، او هُداوندئے هزمتکاران! هُداوندئے ناما بنازێنێت.
هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. بَهتاور اِنت هما که هُداوندئے تُرس آییئے دلا اِنت، هما که آییئے هُکمی سکّ باز دۆستَ بنت.
جی هئو، هُداوندا بنازێنێت، او هُداوندئے سجّهێن هزمتکاران که شپان هُداوندئے لۆگا آییئے هزمتا کنگا اێت!
او لێویئے لۆگ! هُداوندا بنازێنێت. او هُداتُرسان! هُداوندا بنازێنێت.
او هُداوند! تئیی دستئے همُک کار تئیی شُگرا گیپت، تئیی وپادار ترا نازێننت.
هُداوند وتی هزمتکارانی زِندا رَکّێنیت، هرکَس که آییئے باهۆٹَ بیت، مئیاربارَ نبیت.
مُلک آییئے هزمتکارانی پُشتپَدئے میراسَ بیت و آییئے نامئے دۆست دارۆک اۆدا جهمنندَ بنت.
گڑا چه تَهتا تئوارے آتک، گوَشتی: ”مئے هُدائے تئوسیپا بکنێت، او آییئے سجّهێن هِزمتکاران، او سجّهێن هُداتُرسان، کَسان و مزن!“