4 په نێکدلان مان تهارۆکیا هم رُژنَ دْرپشێنیت، آ مهربان، رَهم کنۆک و آدل اِنت.
هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. هُداوندئے شُگرا بگرێت که نێک اِنت و مِهری اَبدمان.
هُداوند مهربان و آدل اِنت، مئے هُدا، چه مِهر و رهما سررێچ.
هُداوند وتی همُک راها آدل اِنت، وتی سجّهێن کاران وپادار.
آ تئیی بێمئیاریا نورئے پئیما رۆشنَ کنت و دادرسیا چۆ بامگواهئے رُژناییا دْرپشان.
نور په پهرێزکاران کِشگَ بیت و شادهی په نێکدلان.
هما ڈئولا که شمئے آسمانی پت رَهمدل اِنت، شما هم رَهمدل ببێت.
رُژن من آن و اے جهانا پمێشکا آتکگان که هرکَس که منی سرا ایمان بیاریت تهارۆکیا ممانیت.
اگن زانێت که آ راست و پاک اِنت، گڑا زانێت هرکَس که راستیئے راها رئوت چه هماییا پێدا بوتگ.
هُدائے چُکّ و شئیتانئے چُکّ، همے پئیما زانگ و پَجّاه آرگَ بنت، آ کَس که راستیئے راها نرئوت، هُدائے چُکّ نهاِنت و اَنچُش آ کَس هم که گۆن وتی براتا مِهرَ نکنت.
او چُکّان! بچارێت کَسے شمارا گُمراه مکنت. هرکَس راستیئے راها رئوت، راستێن مردمے، اَنچُش که آ، پاک و راست اِنت.