زَبور 111:5 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵ آ همایان وراکَ دنت که آییئے تُرسِش دلا اِنت، وتی اَهد و کَرارا تان اَبد یاتَ کنت.

زَبور 111:5 Кръстосани препратки

زَبور 105:8

آ وتی اَهد و پئیمانا تان اَبد یاتَ کنت، هما لَبز که آییا گۆن هزار نَسلا کرت،

زَبور 106:45

گۆن آیان وتی اَهد و کراری یات کرت و چه وتی بازێن مِهرا، چه آیانی بدیان سر گوَست.

زَبور 33:18

هئو! هُداوندئے چمّ گۆن همایان اِنت که چه آییا تُرسنت، گۆن همایان که اۆست و اُمێتِش آییئے مِهر اِنت،

زَبور 33:19

تانکه آیانی اَرواها چه مرکا برَکّێنیت و مان ڈُکّالا زندگِش بداریت.

زَبور 37:3

هُدائے سرا تئوکل کن و نێکیئے راها گر، وتی مُلکا جهمنند بئے و وپاداریئے رَندگیر.

زَبور 89:34

وتی اَهد و پئیمانا نپرۆشان و آ هبر که چه منی دپا در آتکگ، بدلیَ نکنان.

دانیال 9:4

من وتی هُداوندێن هُدائے کِرّا دْوا کرت، گناه مَنِّتنت و گوَشت: ”او هُداوند! او مزن و باکمالێن هُدا! تئو هما هُدا ائے که وتی اَهد و کَرارا پورهَ کنئے و گۆن همایان مِهرَ کنئے که ترا دۆستَ دارنت و تئیی پَرمانانَ منّنت.

لوکا 1:72

مئے پت و پیرُکانی سرا مِهر و رهمتی کرتگ و وتی پاکێن هما اَهد و کَرارئے یات و تْرانگی داشتگ.

لوکا 12:30

دنیائے سجّهێن هُداناباورێن مردم اے چیزّانی رَندا تچنت، بله شمئے آسمانی پتَ زانت که شمارا اے چیزّ پَکار اَنت.