بَهتاور هما اِنت که وتی آزمائِش و چَکّاسان مُهرَ اۆشتیت. پرچا که وهدے آ چه چَکّاسان سربلندَ بیت، زِندمانئے هما تاج آییا رسیت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان واده کرتگ.
اے چَکّاس پمێشکا کاینت که شمئے مُهر و مُهکمێن باور ایسّا مَسیهئے زاهر بئیگئے وهدا ستا کنگ و ساڑایگ و اِزّت دئیگ ببیت. شمئے باور چه زئوال بئیۆکێن سُهر و تلاها باز گێشترَ کرزیت، بِلّ تُرے سُهر چه آسا گوَستگ.