6 گوَشنت: ”بدکارێن مردمێا اِشیئے چَکّا دئور دئے، بِلّ که بُهتام جنۆکے اِشیئے راستێن نێمگا اۆشتیت.
گوَشتی: ”من سکّ مئیاریگ آن که یکّ بێگناهێن مردمے په کۆشارێنگا گراێنتگ.“ بله آیان پَسّئو دات: ”ما چۆن کنێن، تئو بزانئے و تئیی کار.“
اگن کَسێا گۆن تئو اَڑ و داواے هست و ترا هَکدیوانا بارت، گڑا رَسَگا پێسر، راها گۆن آییا وتی اَڑا بگیشّێن و سُهل بکن. چُش مبیت کازیئے دێما برگ ببئے، آ ترا اَپسرئے دستا بدنت و اَپسر ترا بَندیجاها ببارت و جێل بکنت.
شامئے وهد اَت و شئیتانا چه پێسرا شَمون اِسْکَریوتیئے چُکّ یَهودائے دل پَرماتگاَت که ایسّایا بدْرۆهیت و دُژمنانی دستا بدنت.
اَنچُش که یَهودایا لُنکه دستا کرت، شئیتان آییئے پۆستا پُترت. نون ایسّایا گۆن آییا گوَشت: ”زوتّ کن! هر کارے که ترا کنگی اِنت، بکنی.“