4 منی مِهرئے بدلا منا بُهتامِش جتگ، بله من په آیان نێکێن دْوا کرتگ.
نێکیئے بدلا گۆن من بدیَ کننت و منی اَرواه گمیگ و پُرسیگ اِنت.
چیا که مُپت و ناهکّا په من دامِش چێر گێتکگ و په منی اَرواها کلِّش کۆتکگ.
آ که نێکیئے بدلا گۆن من بدیَ کننت، منی دژمن و بُهتام جنۆک اَنت، چیا که من نێکیئے رندا آن.
نون وهدے دانیال سهیگ بوت که چُشێن پَرمانے دَسهَتّ کنگ بوتگ، وتی لۆگئے هما بُرزی کۆٹیا شت که دریگی دێم په اورشَلیما پَچَ بوتنت و اَنچۆ که مُدام کرتگاَتی، رۆچے سئے رندا کۆنڈانَ کپت، دْواییَ کرت و وتی هُدائے شُگریَ گپت.
ایسّایا گوَشت: ”او پت! آیان پهِلّ کن، چێا که نزاننت چے کنگا اَنت.“ گڑا سپاهیگان ایسّائے پُچّ و پۆشاک کَشّتنت و په آیانی بهر کنگا شرتِش بست که بارێن کئیا رسنت.
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”من چه پتئے نێمگا بازێن نێکێن کارے کرتگ و شمارا پێش داشتگ. په کجام کارا منا سِنگسارَ کنێت؟“