29 منی دژمنان رسواییئے جامگ گوَرا دئیگ بات و شرمندگیئے کباها پۆشێنگ باتنت.
اِشیئے دژمنان، شرمساریئے پۆشاکا گورا دئیان و اِشیئے سر گۆن دْرپشۆکێن تاجێا بُرزَ بیت.“
آیان که منا اَنگِرّ کرتگ، آیانی لُنٹانی بدی، آیانی جندئے سرا بکَپات.
هرکَس که منی مُسیبتانی سرا شادهیَ کنت شرمندگ و سرجَهل بات، آ که وتا چه من بُرزترَ کننت گۆن شرم و بێشَرَپی پۆشێنگ باتنت.
منی سجّهێن دژمن شرمندگ و سَکّ پرێشانَ بنت، آ دێما چهرَ دئینت و پَشَل و شرمندگَ بنت.
بازێنے که زمینئے هاکانی تها واب اِنت، جاهَ جنت، لهتێن په اَبدمانێن زِندا و لهتێن په پَشَلی و اَبدمانێن کَمشرپیا.