زَبور 109:22 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²² چێا که من نێزگار و هاجتمندے آن و دلُن باتنا ٹَپّیگ اِنت.

زَبور 109:22 Кръстосани препратки

زَبور 102:4

منی دل چۆ مُرتگێن کاها گیمّرتگ و هُشک تَرِّتگ و چه وَرد و وراکا کپتگان.

زَبور 109:16

چێا که آ هچبر په کَسّا مهربان نبوت، نێزگار و هاجتمندی آزار داتنت و دلپرُشتگێنی په مرک رسێنتنت.

زَبور 22:6

زانا، من انسانے نه‌آن، کرمے آن؟ مردمانی دێما سُبکّ آن و کئومئے چمّا بےاِزّت.

زَبور 25:16

وتی دێما گۆن من بکن و منا رهمت ببَکش، چیا که من بێکَس و سِتَم دیستگێنے آن.

زَبور 40:17

من گریب و هاجتمند آن، هُداوندا منی هئیال گوَر بات. تئو منی کُمک و رَکّێنۆک ائے. او منی هُدا! دێر مکن.

زَبور 86:1

او هُداوند! وتی دلگۆشا گۆن من کن و منا پَسّئو دئے، که گریب و مهتاجے آن.

مَتّا 8:20

ایسّایا گوَشت: ”رۆباهان هۆنڈ و جاگه هست و بالی مُرگان کدۆه و کُدام، بله منا که انسانئے چُکّ آن په سرئے اێر کنگا هچّ جاگه نێست.“

لوکا 22:44

آ، یکّ گران و جان‌سۆچێن رنجێا دُچار اَت، پمێشکا گێشتر دْوایی کرت و آییئے هێد، هۆنئے ترَمپانی ڈئولا زمینئے سرا پِٹِّتنت.

یوهَنّا 12:27

انّون منی دل پرێشان اِنت، من چے بگوَشان؟ بارێن بگوَشان: ’او منی پت! منا چه اے دمان و ساهتا برَکّێن‘؟ نه، هبر اِش اِنت که منی آیگئے مُراد و مکسد همے دمان و ساهت بوتگ.