13 هُدا که گۆن اِنت، سۆبێنَ بێن، هما اِنت که مئے دژمنان پادمالَ کنت.
هُداوندا ستا بات، منی تلارا، که منی دستان په جنْگا درَ کاریت و منی لنکُکان په مِڑَگا.
من آیان هاکَ کنان و گواتا دئیان، دَمک و کوچهانی گِلئے پئیما چنڈان.
گۆن هُدایا سۆبێنَ بێن، هما اِنت که مئے دژمنان پادمالَ کنت.
سُهل و اێمنیئے هُدا، همے زوتّان شئیتانا شمئے پادانی چێرا هورتَ کنت. مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے رهمت شمئے همراه بات.