8 هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنیآدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا.
هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنیآدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا
هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنیآدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا.
آییا وتی باکَمالێن کار یادگار کرتگاَنت، هُداوند مهربان و رهم کنۆک اِنت.
هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا، مئے هُداوندئے نازێنگ چۆن وشّ اِنت و آییئے ستا کنگ دلکشّ.
گۆن من هۆریگا هُداوندا مزنی بدئیێت، بیاێت که هئواریا آییئے ناما نازێنێن.
او هُداوند، او منی هُدا! تئو په ما بازێن اَجَبێن کار و شئورے کرتگ، هچکَس تئیی مَٹّ بوتَ نکنت. اگن بلۆٹان تئیی کارانی بارئوا جار بجنان و هبر بکنان، همینچُک باز اَنت که چه هسابا در اَنت.
اِشان چه آیانی چُکّ و نُماسگان چێرَ ندئیێن، گۆن آیۆکێن نسلا هُداوندئے پُرشئوکتێن کارانی کِسّها کارێن، هُداوندئے زۆر و توانئے کِسّها کارێن و آییئے کرتگێن اَجَبێن مۆجزهانی کِسّها.
هما نجاتَ دنت و رَکّێنیت، آسمان و زمینئے سرا اجبّتێن نشانی و مۆجزه پێشَ داریت. هماییا دانیال چه شێرانی دَپا رَکّێنتگ.“