40 هما که شَرپداران بێشَرپَ کنت، آیی زرت و بێراهێن گیابانان دَرپَدَر کرتنت.
لهتێن، جنگل و گیابانان سرگردان بوت و په چُشێن شهرێا راهے ندیستِش که جَهمنند ببنت.
وتی دژمنی جت و پُشتا کنزێنت و اَبدی رُسواییێا دئور داتنت.
آیان اَنچُش کرت. هارونا وتی دست گۆن اَسایا شهار دات و زمینئے هاکی جتنت. سجّهێن مِسرا، زمینئے هاک بدل بوت و پَشّگ بوتنت و مردم و جانوَران پِر رِتکنت.
هُداوندا اَنچُش کرت. مَکِسکانی سِهر پِرئون و آییئے هِزمتکارانی لۆگان پِر رِتکنت. مَکِسکان سجّهێن مِسر تباه کرت.
نیلّئے کئور چه پُگُلا پُرَّ بیت. پُگُل چستَ بنت و تئیی لۆگا کاینت، تئیی وابجاها پُتِرنت و تَهتا سرَ کپنت، تئیی هِزمتکار و مردمانی لۆگان هم کاینت، تئیی تَرون و آرت تَرّ کنگئے دَرپانی تها دئورَ کننت.
پُگُل تئیی جند و تئیی مردم و تئیی سجّهێن هِزمتکاران پِرَ رِچنت.“‘“
هما دمانا گۆن نِبوکَدنِزَرا اَنچُش بوت که گوَشگ بوتگاَت. آ چه انسانان گلّێنگ بوت، پس و گۆکانی ڈئولا کاه و بوچّیَ وارت، آییئے جسم چه آسمانئے نۆدا تَرَّ بوت، تانکه آییئے مود وَکابئے پُٹانی وڑا رُستنت و ناکُنی مُرگئے پنجگانی ڈئولا بوتنت.
هما دمانا، هُداوندئے پرێشتگێا آ جت، چێا که آییا هُدا ستا نکرتگاَت. جسمی کِرم گپت و مُرت.
تانکه شما بادشاهانی گۆشت، سالارانی گۆشت، پُرواکێن مردمانی گۆشت، اسپ و اسپسوارانی گۆشت، سجّهێن مردمانی گۆشت، آزات و گُلامانی و کَسان و مزنێنانی گۆشتا بوَرێت.“