13 بله زوتّ بێهئیال بوتنت که آییا چے کرتگاَت و په آییئے شئور و سَلاها ودارِش نکرت.
که هُدائے هبرانی هلاپا سرکشیاِش کرتگاَت و بُرزێن اَرشئے هُدائے سر و سۆجِش کَلاگ بستگاَتنت.
آییئے کرتگێن کارِش شَمُشتنت، هما اَجَبێن کار که آیانا پێشی داشتگاتنت،
او هُداوند، تئو وتی مهلوکا مُلکا کارئے و وتی میراسئے کۆهئے سرا نادێنئے، هما جاگها که تئو په وتی نِندگا اَڈّ کرتگ، هما پاکێن جاگه که تئیی دستان تئیار کرتگ، او هُداوند!
مهلوکا موسّائے سرا نُرُنڈِت و گوَشت: ”چے بوَرێن؟“
گیابانا، اِسراییلئے سجّهێن مهلوک موسّا و هارونئے سرا نُرُنڈگا لگّت.
مردم گۆن موسّایا اَڑِتنت، گوَشتِش: ”مارا آپ بدئے که بوَرێن.“ موسّایا گوَشت: ”چێا گۆن من اَڑگا اێت؟ چێا هُداوندا چَکّاسێت؟“
آییا آ جاگهئے نام مَسَّه و مِریبَه کرت، چێا که اۆدا اِسراییلی اَڑِتنت و هُداوندِش هم چکّاست و گوَشتِش: ”بارێن هُداوند گۆن ما گۆن اِنت یا نه؟“