1 هُداوندئے شُگرا بگرێت و هماییئے ناما بگرێت، کئومان چه آییئے کاران سهیگ کنێت.
هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. هُداوندئے شُگرا بگرێت که نێک اِنت و مِهری اَبدمان.
هُداوندئے مِهرا تان اَبدَ نازێنان چه وتی زبانا، تئیی وپاداریئے کِسّها سجّهێن نسلان سرَ کنان.
کئومانی نیاما آییئے شان و شئوکتئے جارا بجنێت، سجّهێن کئومانی نیاما آییئے اَجَبێن کارانی.
موسّا و هارون چه هماییئے دینی پێشوایان اتنت و سَموییل هم چه همایان اَت که هُداوندئے نامِش گپت. هُداوندِش تئوار کرت و آییا پَسّئو داتنت.
پمێشکا من هُکمَ دئیان که هرکَس ببیت، چه هر کئوم، راج و زُبانا که شَدرَک، میشَک و اَبِدنِگۆئے هُدائے بارئوا هرابێن هبرے بکنت، آ ٹُکّر ٹُکّر کنگَ بیت و آییئے لۆگ برباد کنگ و هاکۆٹے جۆڑ کنگَ بیت. چێا که دگه هچّ هُداے نێست که چُش رَکّێنت بکنت.“
اِدا هم گۆن مزنێن دینی پێشوایانی اِهتیارا آتکگ که سجّهێن هما مردمان بگیپت و بندیگ بکنت که تئیی ناما گرنت.“
چێا که ”هرکَس هُداوندئے ناما تئوار بکنت، رَکّیت.“