زَبور 104:5 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵ تئو زمین آییئے بُنرِدانی سرا اێر کرتگ که هچبر سُرِتَ نکنت.

زَبور 104:5 Кръстосани препратки

زَبور 119:90

تئیی وپاداری نَسلانی نَسل برجم اِنت، تئو زمین اَڈّ کرت و اے برجاهَ مانیت.

زَبور 136:6

هما که زمینی آپانی سرا چێر گێتکگ، مِهری اَبدمان اِنت.

زَبور 24:2

چیا که هُداوندا آییئے بنیات مان دریایا نادێنت و آپانی سرا اۆشتارێنت.

زَبور 33:9

چیا که آییا گوَشت و هما چیزّ پئیم بوت، پرمانی دات و برجاه دارگ بوت.

زَبور 93:1

هُداوند بادشاهیَ کنت آییا وتا په شان و شئوکت آراستگ، هُداوند پُرشئوکت اِنت و زۆر و واکا سِلَهبند. دنیا مُهر اۆشتاتگ و نلرزیت.

زَبور 96:10

سجّهێن کئومانی نیاما بگوَشێت: ”هُداوند بادشاه اِنت.“ جهان په مُهکمی جۆڑ کنگ بوتگ و نسُریت، آ، کئومانی دادرسیا په انساپَ کنت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 3:10

بله هُداوندئے رۆچ اَلّما کئیت. چُش که دُزّے اَناگتَ کئیت و سجّهێنان جاهَ سِرّێنیت. آ رۆچا آسمان گۆن تُرسناکێن تئوار و بوستگے گار و بێگواهَ بیت، اِستار و ماه و رۆچ و هرچے که آسمانا هست، آسا کپیت و آپَ بیت و زمین و هرچے که زمینا هست سُچیت و پُرَ بیت.

اِلهام 20:11

رندا من بلاهێن اسپێتێن تَهتے دیست و هما هم که تَهتئے سرا نِشتگ‌اَت. زمین و آسمان چه آییئے دێما تتکنت و په زمین و آسمانا هچّ جاگهے پَشت نکپت.

اِلهام 6:14

آسمان چۆ نَزّ آتکگێن تومارێا شت و هر کۆه و هر جَزیره چه وتی جاها سُرێنگ بوت.